ေန႕သစ္ မွ....
ပ်ံသန္းခြင့္ေကာင္းကင္မဲ့ေနတဲ့ငွက္ေတြလုိ
က်ေနာ့္အိပ္မက္တို႔ခါးထိရွ
အႀကိမ္ႀကိမ္လဲက်႐ႈံးနိမ့္ခ့ဲရတဲ့ဘဝမွာစီးေမ်ာရင္း
ျပဴတင္းမဲ့တဲ့ျမစ္မွာ အသက္ဆက္ေနခဲ့ရေပါ့။
အလင္းငတ္ေနတဲ့သစ္ပင္တပင္
ဒီေရအတက္မွာသစၥာနဲ႔ရွင္သန္
ဒဏ္ရာနဲ႔ငွက္မွာလည္းလြတ္ေျမာက္ခြင့္အတြက္႐ုန္းထြက္ရ
ဘဝေတြအညြန္႔ခ်ဳိးခံရမွေတာ့
လႈပ္ႏႈိးစရာမလုိေလာက္ေအာင္
အေမွာင္ေခတ္ကုိထမ္းတင္ခဲ့ၿပီ။
အေမွာင္နဲ႔ေလာကဓံ
မၾကာခဏဒဏ္ရာတို႔ျပင္ျပင္းထန္ထန္
အေမ့အိမ္ကုိျပန္ခ်င္တဲ့စိတ္
မြတ္သိပ္တမ္းေျမ႕
အေမ့ေမတၱာရိပ္ရဲ႕အေ၀းမွာ
ေမတၱာနဲ႔လုံျခဳံတဲ့အရပ္္္္္္္္ဆီ
သားျပန္ခဲ့ၿပီအေမ။